सु + स्वृ + सन् + णिच् धातुरूपाणि - स्वृ शब्दोपतापयोः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुसिस्वरिषयिता / सुसुस्वूर्षयिता
सुसिस्वरिषयितारौ / सुसुस्वूर्षयितारौ
सुसिस्वरिषयितारः / सुसुस्वूर्षयितारः
मध्यम
सुसिस्वरिषयितासि / सुसुस्वूर्षयितासि
सुसिस्वरिषयितास्थः / सुसुस्वूर्षयितास्थः
सुसिस्वरिषयितास्थ / सुसुस्वूर्षयितास्थ
उत्तम
सुसिस्वरिषयितास्मि / सुसुस्वूर्षयितास्मि
सुसिस्वरिषयितास्वः / सुसुस्वूर्षयितास्वः
सुसिस्वरिषयितास्मः / सुसुस्वूर्षयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुसिस्वरिषयिता / सुसुस्वूर्षयिता
सुसिस्वरिषयितारौ / सुसुस्वूर्षयितारौ
सुसिस्वरिषयितारः / सुसुस्वूर्षयितारः
मध्यम
सुसिस्वरिषयितासे / सुसुस्वूर्षयितासे
सुसिस्वरिषयितासाथे / सुसुस्वूर्षयितासाथे
सुसिस्वरिषयिताध्वे / सुसुस्वूर्षयिताध्वे
उत्तम
सुसिस्वरिषयिताहे / सुसुस्वूर्षयिताहे
सुसिस्वरिषयितास्वहे / सुसुस्वूर्षयितास्वहे
सुसिस्वरिषयितास्महे / सुसुस्वूर्षयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुसिस्वरिषिता / सुसिस्वरिषयिता / सुसुस्वूर्षिता / सुसुस्वूर्षयिता
सुसिस्वरिषितारौ / सुसिस्वरिषयितारौ / सुसुस्वूर्षितारौ / सुसुस्वूर्षयितारौ
सुसिस्वरिषितारः / सुसिस्वरिषयितारः / सुसुस्वूर्षितारः / सुसुस्वूर्षयितारः
मध्यम
सुसिस्वरिषितासे / सुसिस्वरिषयितासे / सुसुस्वूर्षितासे / सुसुस्वूर्षयितासे
सुसिस्वरिषितासाथे / सुसिस्वरिषयितासाथे / सुसुस्वूर्षितासाथे / सुसुस्वूर्षयितासाथे
सुसिस्वरिषिताध्वे / सुसिस्वरिषयिताध्वे / सुसुस्वूर्षिताध्वे / सुसुस्वूर्षयिताध्वे
उत्तम
सुसिस्वरिषिताहे / सुसिस्वरिषयिताहे / सुसुस्वूर्षिताहे / सुसुस्वूर्षयिताहे
सुसिस्वरिषितास्वहे / सुसिस्वरिषयितास्वहे / सुसुस्वूर्षितास्वहे / सुसुस्वूर्षयितास्वहे
सुसिस्वरिषितास्महे / सुसिस्वरिषयितास्महे / सुसुस्वूर्षितास्महे / सुसुस्वूर्षयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः