सु + श्लङ्क् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्लङ्किषयिष्यति
सुशिश्लङ्किषयिष्यतः
सुशिश्लङ्किषयिष्यन्ति
मध्यम
सुशिश्लङ्किषयिष्यसि
सुशिश्लङ्किषयिष्यथः
सुशिश्लङ्किषयिष्यथ
उत्तम
सुशिश्लङ्किषयिष्यामि
सुशिश्लङ्किषयिष्यावः
सुशिश्लङ्किषयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्लङ्किषयिष्यते
सुशिश्लङ्किषयिष्येते
सुशिश्लङ्किषयिष्यन्ते
मध्यम
सुशिश्लङ्किषयिष्यसे
सुशिश्लङ्किषयिष्येथे
सुशिश्लङ्किषयिष्यध्वे
उत्तम
सुशिश्लङ्किषयिष्ये
सुशिश्लङ्किषयिष्यावहे
सुशिश्लङ्किषयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्लङ्किषिष्यते / सुशिश्लङ्किषयिष्यते
सुशिश्लङ्किषिष्येते / सुशिश्लङ्किषयिष्येते
सुशिश्लङ्किषिष्यन्ते / सुशिश्लङ्किषयिष्यन्ते
मध्यम
सुशिश्लङ्किषिष्यसे / सुशिश्लङ्किषयिष्यसे
सुशिश्लङ्किषिष्येथे / सुशिश्लङ्किषयिष्येथे
सुशिश्लङ्किषिष्यध्वे / सुशिश्लङ्किषयिष्यध्वे
उत्तम
सुशिश्लङ्किषिष्ये / सुशिश्लङ्किषयिष्ये
सुशिश्लङ्किषिष्यावहे / सुशिश्लङ्किषयिष्यावहे
सुशिश्लङ्किषिष्यामहे / सुशिश्लङ्किषयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः