सु + श्रै धातुरूपाणि - श्रै पाके - भ्वादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुश्रास्यति
सुश्रास्यतः
सुश्रास्यन्ति
मध्यम
सुश्रास्यसि
सुश्रास्यथः
सुश्रास्यथ
उत्तम
सुश्रास्यामि
सुश्रास्यावः
सुश्रास्यामः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुश्रायिष्यते / सुश्रास्यते
सुश्रायिष्येते / सुश्रास्येते
सुश्रायिष्यन्ते / सुश्रास्यन्ते
मध्यम
सुश्रायिष्यसे / सुश्रास्यसे
सुश्रायिष्येथे / सुश्रास्येथे
सुश्रायिष्यध्वे / सुश्रास्यध्वे
उत्तम
सुश्रायिष्ये / सुश्रास्ये
सुश्रायिष्यावहे / सुश्रास्यावहे
सुश्रायिष्यामहे / सुश्रास्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः