सु + प्रु धातुरूपाणि - प्रुङ् गतौ - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुप्रोता
सुप्रोतारौ
सुप्रोतारः
मध्यम
सुप्रोतासे
सुप्रोतासाथे
सुप्रोताध्वे
उत्तम
सुप्रोताहे
सुप्रोतास्वहे
सुप्रोतास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुप्राविता / सुप्रोता
सुप्रावितारौ / सुप्रोतारौ
सुप्रावितारः / सुप्रोतारः
मध्यम
सुप्रावितासे / सुप्रोतासे
सुप्रावितासाथे / सुप्रोतासाथे
सुप्राविताध्वे / सुप्रोताध्वे
उत्तम
सुप्राविताहे / सुप्रोताहे
सुप्रावितास्वहे / सुप्रोतास्वहे
सुप्रावितास्महे / सुप्रोतास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः