सु + क्रुश् + णिच् धातुरूपाणि - लृङ् लकारः

क्रुशँ आह्वाने रोदने च - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
स्वक्रोशयिष्यत् / स्वक्रोशयिष्यद्
स्वक्रोशयिष्यताम्
स्वक्रोशयिष्यन्
मध्यम
स्वक्रोशयिष्यः
स्वक्रोशयिष्यतम्
स्वक्रोशयिष्यत
उत्तम
स्वक्रोशयिष्यम्
स्वक्रोशयिष्याव
स्वक्रोशयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
स्वक्रोशयिष्यत
स्वक्रोशयिष्येताम्
स्वक्रोशयिष्यन्त
मध्यम
स्वक्रोशयिष्यथाः
स्वक्रोशयिष्येथाम्
स्वक्रोशयिष्यध्वम्
उत्तम
स्वक्रोशयिष्ये
स्वक्रोशयिष्यावहि
स्वक्रोशयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
स्वक्रोशिष्यत / स्वक्रोशयिष्यत
स्वक्रोशिष्येताम् / स्वक्रोशयिष्येताम्
स्वक्रोशिष्यन्त / स्वक्रोशयिष्यन्त
मध्यम
स्वक्रोशिष्यथाः / स्वक्रोशयिष्यथाः
स्वक्रोशिष्येथाम् / स्वक्रोशयिष्येथाम्
स्वक्रोशिष्यध्वम् / स्वक्रोशयिष्यध्वम्
उत्तम
स्वक्रोशिष्ये / स्वक्रोशयिष्ये
स्वक्रोशिष्यावहि / स्वक्रोशयिष्यावहि
स्वक्रोशिष्यामहि / स्वक्रोशयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः