सम् + नाथ् + यङ्लुक् धातुरूपाणि - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - लोट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानात्तात् / संनानात्तात् / सन्नानात्ताद् / संनानात्ताद् / सन्नानाथीतु / संनानाथीतु / सन्नानात्तु / संनानात्तु
सन्नानात्ताम् / संनानात्ताम्
सन्नानाथतु / संनानाथतु
मध्यम
सन्नानात्तात् / संनानात्तात् / सन्नानात्ताद् / संनानात्ताद् / सन्नानाद्धि / संनानाद्धि
सन्नानात्तम् / संनानात्तम्
सन्नानात्त / संनानात्त
उत्तम
सन्नानाथानि / संनानाथानि
सन्नानाथाव / संनानाथाव
सन्नानाथाम / संनानाथाम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सन्नानाथ्यताम् / संनानाथ्यताम्
सन्नानाथ्येताम् / संनानाथ्येताम्
सन्नानाथ्यन्ताम् / संनानाथ्यन्ताम्
मध्यम
सन्नानाथ्यस्व / संनानाथ्यस्व
सन्नानाथ्येथाम् / संनानाथ्येथाम्
सन्नानाथ्यध्वम् / संनानाथ्यध्वम्
उत्तम
सन्नानाथ्यै / संनानाथ्यै
सन्नानाथ्यावहै / संनानाथ्यावहै
सन्नानाथ्यामहै / संनानाथ्यामहै
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः