सम् + अनु + इ + णिच् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

इण् गतौ - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
समनुगम्यात् / समनुगम्याद् / समन्वाय्यात् / समन्वाय्याद्
समनुगम्यास्ताम् / समन्वाय्यास्ताम्
समनुगम्यासुः / समन्वाय्यासुः
मध्यम
समनुगम्याः / समन्वाय्याः
समनुगम्यास्तम् / समन्वाय्यास्तम्
समनुगम्यास्त / समन्वाय्यास्त
उत्तम
समनुगम्यासम् / समन्वाय्यासम्
समनुगम्यास्व / समन्वाय्यास्व
समनुगम्यास्म / समन्वाय्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
समनुगमयिषीष्ट / समन्वाययिषीष्ट
समनुगमयिषीयास्ताम् / समन्वाययिषीयास्ताम्
समनुगमयिषीरन् / समन्वाययिषीरन्
मध्यम
समनुगमयिषीष्ठाः / समन्वाययिषीष्ठाः
समनुगमयिषीयास्थाम् / समन्वाययिषीयास्थाम्
समनुगमयिषीढ्वम् / समनुगमयिषीध्वम् / समन्वाययिषीढ्वम् / समन्वाययिषीध्वम्
उत्तम
समनुगमयिषीय / समन्वाययिषीय
समनुगमयिषीवहि / समन्वाययिषीवहि
समनुगमयिषीमहि / समन्वाययिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
समनुगामिषीष्ट / समनुगमयिषीष्ट / समन्वायिषीष्ट / समन्वाययिषीष्ट
समनुगामिषीयास्ताम् / समनुगमयिषीयास्ताम् / समन्वायिषीयास्ताम् / समन्वाययिषीयास्ताम्
समनुगामिषीरन् / समनुगमयिषीरन् / समन्वायिषीरन् / समन्वाययिषीरन्
मध्यम
समनुगामिषीष्ठाः / समनुगमयिषीष्ठाः / समन्वायिषीष्ठाः / समन्वाययिषीष्ठाः
समनुगामिषीयास्थाम् / समनुगमयिषीयास्थाम् / समन्वायिषीयास्थाम् / समन्वाययिषीयास्थाम्
समनुगामिषीध्वम् / समनुगमयिषीढ्वम् / समनुगमयिषीध्वम् / समन्वायिषीढ्वम् / समन्वायिषीध्वम् / समन्वाययिषीढ्वम् / समन्वाययिषीध्वम्
उत्तम
समनुगामिषीय / समनुगमयिषीय / समन्वायिषीय / समन्वाययिषीय
समनुगामिषीवहि / समनुगमयिषीवहि / समन्वायिषीवहि / समन्वाययिषीवहि
समनुगामिषीमहि / समनुगमयिषीमहि / समन्वायिषीमहि / समन्वाययिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः