वृञ्ज् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - वृजिँ वर्जने इत्येके - अदादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अविवृञ्जिषयिष्यत् / अविवृञ्जिषयिष्यद्
अविवृञ्जिषयिष्यताम्
अविवृञ्जिषयिष्यन्
मध्यम
अविवृञ्जिषयिष्यः
अविवृञ्जिषयिष्यतम्
अविवृञ्जिषयिष्यत
उत्तम
अविवृञ्जिषयिष्यम्
अविवृञ्जिषयिष्याव
अविवृञ्जिषयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अविवृञ्जिषयिष्यत
अविवृञ्जिषयिष्येताम्
अविवृञ्जिषयिष्यन्त
मध्यम
अविवृञ्जिषयिष्यथाः
अविवृञ्जिषयिष्येथाम्
अविवृञ्जिषयिष्यध्वम्
उत्तम
अविवृञ्जिषयिष्ये
अविवृञ्जिषयिष्यावहि
अविवृञ्जिषयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अविवृञ्जिषिष्यत / अविवृञ्जिषयिष्यत
अविवृञ्जिषिष्येताम् / अविवृञ्जिषयिष्येताम्
अविवृञ्जिषिष्यन्त / अविवृञ्जिषयिष्यन्त
मध्यम
अविवृञ्जिषिष्यथाः / अविवृञ्जिषयिष्यथाः
अविवृञ्जिषिष्येथाम् / अविवृञ्जिषयिष्येथाम्
अविवृञ्जिषिष्यध्वम् / अविवृञ्जिषयिष्यध्वम्
उत्तम
अविवृञ्जिषिष्ये / अविवृञ्जिषयिष्ये
अविवृञ्जिषिष्यावहि / अविवृञ्जिषयिष्यावहि
अविवृञ्जिषिष्यामहि / अविवृञ्जिषयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः