वि + मन्थ् + यङ् + णिच् धातुरूपाणि - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - लुङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यमामन्थत् / व्यमामन्थद्
व्यमामन्थताम्
व्यमामन्थन्
मध्यम
व्यमामन्थः
व्यमामन्थतम्
व्यमामन्थत
उत्तम
व्यमामन्थम्
व्यमामन्थाव
व्यमामन्थाम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यमामन्थत
व्यमामन्थेताम्
व्यमामन्थन्त
मध्यम
व्यमामन्थथाः
व्यमामन्थेथाम्
व्यमामन्थध्वम्
उत्तम
व्यमामन्थे
व्यमामन्थावहि
व्यमामन्थामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यमामन्थि
व्यमामन्थिषाताम् / व्यमामन्थ्ययिषाताम्
व्यमामन्थिषत / व्यमामन्थ्ययिषत
मध्यम
व्यमामन्थिष्ठाः / व्यमामन्थ्ययिष्ठाः
व्यमामन्थिषाथाम् / व्यमामन्थ्ययिषाथाम्
व्यमामन्थिढ्वम् / व्यमामन्थ्ययिढ्वम् / व्यमामन्थ्ययिध्वम्
उत्तम
व्यमामन्थिषि / व्यमामन्थ्ययिषि
व्यमामन्थिष्वहि / व्यमामन्थ्ययिष्वहि
व्यमामन्थिष्महि / व्यमामन्थ्ययिष्महि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः