प्र + स्नु + सन् + णिच् धातुरूपाणि - ष्णु प्रस्रवणे - अदादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
प्रासुस्नूषयिष्यत् / प्रासुस्नूषयिष्यद्
प्रासुस्नूषयिष्यताम्
प्रासुस्नूषयिष्यन्
मध्यम
प्रासुस्नूषयिष्यः
प्रासुस्नूषयिष्यतम्
प्रासुस्नूषयिष्यत
उत्तम
प्रासुस्नूषयिष्यम्
प्रासुस्नूषयिष्याव
प्रासुस्नूषयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
प्रासुस्नूषयिष्यत
प्रासुस्नूषयिष्येताम्
प्रासुस्नूषयिष्यन्त
मध्यम
प्रासुस्नूषयिष्यथाः
प्रासुस्नूषयिष्येथाम्
प्रासुस्नूषयिष्यध्वम्
उत्तम
प्रासुस्नूषयिष्ये
प्रासुस्नूषयिष्यावहि
प्रासुस्नूषयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
प्रासुस्नूषिष्यत / प्रासुस्नूषयिष्यत
प्रासुस्नूषिष्येताम् / प्रासुस्नूषयिष्येताम्
प्रासुस्नूषिष्यन्त / प्रासुस्नूषयिष्यन्त
मध्यम
प्रासुस्नूषिष्यथाः / प्रासुस्नूषयिष्यथाः
प्रासुस्नूषिष्येथाम् / प्रासुस्नूषयिष्येथाम्
प्रासुस्नूषिष्यध्वम् / प्रासुस्नूषयिष्यध्वम्
उत्तम
प्रासुस्नूषिष्ये / प्रासुस्नूषयिष्ये
प्रासुस्नूषिष्यावहि / प्रासुस्नूषयिष्यावहि
प्रासुस्नूषिष्यामहि / प्रासुस्नूषयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः