परा + रुंस् धातुरूपाणि - रुसिँ भाषार्थः च - चुरादिः - लृङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परारुंसयिष्यत् / परारुंसयिष्यद् / परारुंसिष्यत् / परारुंसिष्यद्
परारुंसयिष्यताम् / परारुंसिष्यताम्
परारुंसयिष्यन् / परारुंसिष्यन्
मध्यम
परारुंसयिष्यः / परारुंसिष्यः
परारुंसयिष्यतम् / परारुंसिष्यतम्
परारुंसयिष्यत / परारुंसिष्यत
उत्तम
परारुंसयिष्यम् / परारुंसिष्यम्
परारुंसयिष्याव / परारुंसिष्याव
परारुंसयिष्याम / परारुंसिष्याम
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परारुंसयिष्यत / परारुंसिष्यत
परारुंसयिष्येताम् / परारुंसिष्येताम्
परारुंसयिष्यन्त / परारुंसिष्यन्त
मध्यम
परारुंसयिष्यथाः / परारुंसिष्यथाः
परारुंसयिष्येथाम् / परारुंसिष्येथाम्
परारुंसयिष्यध्वम् / परारुंसिष्यध्वम्
उत्तम
परारुंसयिष्ये / परारुंसिष्ये
परारुंसयिष्यावहि / परारुंसिष्यावहि
परारुंसयिष्यामहि / परारुंसिष्यामहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परारुंसिष्यत / परारुंसयिष्यत
परारुंसिष्येताम् / परारुंसयिष्येताम्
परारुंसिष्यन्त / परारुंसयिष्यन्त
मध्यम
परारुंसिष्यथाः / परारुंसयिष्यथाः
परारुंसिष्येथाम् / परारुंसयिष्येथाम्
परारुंसिष्यध्वम् / परारुंसयिष्यध्वम्
उत्तम
परारुंसिष्ये / परारुंसयिष्ये
परारुंसिष्यावहि / परारुंसयिष्यावहि
परारुंसिष्यामहि / परारुंसयिष्यामहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः