परा + रञ्ज् + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - लोट् लकारः

रञ्जँ रागे मित् १९४० - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परारिरजयिषिषयतात् / परारिरजयिषिषयताद् / परारिरजयिषिषयतु / परारिरञ्जयिषिषयतात् / परारिरञ्जयिषिषयताद् / परारिरञ्जयिषिषयतु
परारिरजयिषिषयताम् / परारिरञ्जयिषिषयताम्
परारिरजयिषिषयन्तु / परारिरञ्जयिषिषयन्तु
मध्यम
परारिरजयिषिषयतात् / परारिरजयिषिषयताद् / परारिरजयिषिषय / परारिरञ्जयिषिषयतात् / परारिरञ्जयिषिषयताद् / परारिरञ्जयिषिषय
परारिरजयिषिषयतम् / परारिरञ्जयिषिषयतम्
परारिरजयिषिषयत / परारिरञ्जयिषिषयत
उत्तम
परारिरजयिषिषयाणि / परारिरञ्जयिषिषयाणि
परारिरजयिषिषयाव / परारिरञ्जयिषिषयाव
परारिरजयिषिषयाम / परारिरञ्जयिषिषयाम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परारिरजयिषिषयताम् / परारिरञ्जयिषिषयताम्
परारिरजयिषिषयेताम् / परारिरञ्जयिषिषयेताम्
परारिरजयिषिषयन्ताम् / परारिरञ्जयिषिषयन्ताम्
मध्यम
परारिरजयिषिषयस्व / परारिरञ्जयिषिषयस्व
परारिरजयिषिषयेथाम् / परारिरञ्जयिषिषयेथाम्
परारिरजयिषिषयध्वम् / परारिरञ्जयिषिषयध्वम्
उत्तम
परारिरजयिषिषयै / परारिरञ्जयिषिषयै
परारिरजयिषिषयावहै / परारिरञ्जयिषिषयावहै
परारिरजयिषिषयामहै / परारिरञ्जयिषिषयामहै
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परारिरजयिषिष्यताम् / परारिरञ्जयिषिष्यताम्
परारिरजयिषिष्येताम् / परारिरञ्जयिषिष्येताम्
परारिरजयिषिष्यन्ताम् / परारिरञ्जयिषिष्यन्ताम्
मध्यम
परारिरजयिषिष्यस्व / परारिरञ्जयिषिष्यस्व
परारिरजयिषिष्येथाम् / परारिरञ्जयिषिष्येथाम्
परारिरजयिषिष्यध्वम् / परारिरञ्जयिषिष्यध्वम्
उत्तम
परारिरजयिषिष्यै / परारिरञ्जयिषिष्यै
परारिरजयिषिष्यावहै / परारिरञ्जयिषिष्यावहै
परारिरजयिषिष्यामहै / परारिरञ्जयिषिष्यामहै
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः