परा + तिक् + यङ्लुक् + णिच् धातुरूपाणि - तिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परातेतेकयिता
परातेतेकयितारौ
परातेतेकयितारः
मध्यम
परातेतेकयितासि
परातेतेकयितास्थः
परातेतेकयितास्थ
उत्तम
परातेतेकयितास्मि
परातेतेकयितास्वः
परातेतेकयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परातेतेकयिता
परातेतेकयितारौ
परातेतेकयितारः
मध्यम
परातेतेकयितासे
परातेतेकयितासाथे
परातेतेकयिताध्वे
उत्तम
परातेतेकयिताहे
परातेतेकयितास्वहे
परातेतेकयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परातेतेकिता / परातेतेकयिता
परातेतेकितारौ / परातेतेकयितारौ
परातेतेकितारः / परातेतेकयितारः
मध्यम
परातेतेकितासे / परातेतेकयितासे
परातेतेकितासाथे / परातेतेकयितासाथे
परातेतेकिताध्वे / परातेतेकयिताध्वे
उत्तम
परातेतेकिताहे / परातेतेकयिताहे
परातेतेकितास्वहे / परातेतेकयितास्वहे
परातेतेकितास्महे / परातेतेकयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः