निस् + स्नु धातुरूपाणि - ष्णु प्रस्रवणे - अदादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःस्नविता / निस्स्नविता
निःस्नवितारौ / निस्स्नवितारौ
निःस्नवितारः / निस्स्नवितारः
मध्यम
निःस्नवितासि / निस्स्नवितासि
निःस्नवितास्थः / निस्स्नवितास्थः
निःस्नवितास्थ / निस्स्नवितास्थ
उत्तम
निःस्नवितास्मि / निस्स्नवितास्मि
निःस्नवितास्वः / निस्स्नवितास्वः
निःस्नवितास्मः / निस्स्नवितास्मः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःस्नाविता / निस्स्नाविता / निःस्नोता / निस्स्नोता
निःस्नावितारौ / निस्स्नावितारौ / निःस्नोतारौ / निस्स्नोतारौ
निःस्नावितारः / निस्स्नावितारः / निःस्नोतारः / निस्स्नोतारः
मध्यम
निःस्नावितासे / निस्स्नावितासे / निःस्नोतासे / निस्स्नोतासे
निःस्नावितासाथे / निस्स्नावितासाथे / निःस्नोतासाथे / निस्स्नोतासाथे
निःस्नाविताध्वे / निस्स्नाविताध्वे / निःस्नोताध्वे / निस्स्नोताध्वे
उत्तम
निःस्नाविताहे / निस्स्नाविताहे / निःस्नोताहे / निस्स्नोताहे
निःस्नावितास्वहे / निस्स्नावितास्वहे / निःस्नोतास्वहे / निस्स्नोतास्वहे
निःस्नावितास्महे / निस्स्नावितास्महे / निःस्नोतास्महे / निस्स्नोतास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः