निर् + शो + सन् + णिच् धातुरूपाणि - शो तनूकरणे - दिवादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःशिशासयिता / निश्शिशासयिता
निःशिशासयितारौ / निश्शिशासयितारौ
निःशिशासयितारः / निश्शिशासयितारः
मध्यम
निःशिशासयितासि / निश्शिशासयितासि
निःशिशासयितास्थः / निश्शिशासयितास्थः
निःशिशासयितास्थ / निश्शिशासयितास्थ
उत्तम
निःशिशासयितास्मि / निश्शिशासयितास्मि
निःशिशासयितास्वः / निश्शिशासयितास्वः
निःशिशासयितास्मः / निश्शिशासयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःशिशासयिता / निश्शिशासयिता
निःशिशासयितारौ / निश्शिशासयितारौ
निःशिशासयितारः / निश्शिशासयितारः
मध्यम
निःशिशासयितासे / निश्शिशासयितासे
निःशिशासयितासाथे / निश्शिशासयितासाथे
निःशिशासयिताध्वे / निश्शिशासयिताध्वे
उत्तम
निःशिशासयिताहे / निश्शिशासयिताहे
निःशिशासयितास्वहे / निश्शिशासयितास्वहे
निःशिशासयितास्महे / निश्शिशासयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
निःशिशासिता / निश्शिशासिता / निःशिशासयिता / निश्शिशासयिता
निःशिशासितारौ / निश्शिशासितारौ / निःशिशासयितारौ / निश्शिशासयितारौ
निःशिशासितारः / निश्शिशासितारः / निःशिशासयितारः / निश्शिशासयितारः
मध्यम
निःशिशासितासे / निश्शिशासितासे / निःशिशासयितासे / निश्शिशासयितासे
निःशिशासितासाथे / निश्शिशासितासाथे / निःशिशासयितासाथे / निश्शिशासयितासाथे
निःशिशासिताध्वे / निश्शिशासिताध्वे / निःशिशासयिताध्वे / निश्शिशासयिताध्वे
उत्तम
निःशिशासिताहे / निश्शिशासिताहे / निःशिशासयिताहे / निश्शिशासयिताहे
निःशिशासितास्वहे / निश्शिशासितास्वहे / निःशिशासयितास्वहे / निश्शिशासयितास्वहे
निःशिशासितास्महे / निश्शिशासितास्महे / निःशिशासयितास्महे / निश्शिशासयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः