दुस् + स्पृश् धातुरूपाणि - लोट् लकारः

स्पृशँ संस्पर्शने - तुदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्पृशतात् / दुस्पृशताद् / दुःस्पृशतात् / दुःस्पृशताद् / दुस्स्पृशतात् / दुस्स्पृशताद् / दुस्पृशतु / दुःस्पृशतु / दुस्स्पृशतु
दुस्पृशताम् / दुःस्पृशताम् / दुस्स्पृशताम्
दुस्पृशन्तु / दुःस्पृशन्तु / दुस्स्पृशन्तु
मध्यम
दुस्पृशतात् / दुस्पृशताद् / दुःस्पृशतात् / दुःस्पृशताद् / दुस्स्पृशतात् / दुस्स्पृशताद् / दुस्पृश / दुःस्पृश / दुस्स्पृश
दुस्पृशतम् / दुःस्पृशतम् / दुस्स्पृशतम्
दुस्पृशत / दुःस्पृशत / दुस्स्पृशत
उत्तम
दुस्पृशानि / दुःस्पृशानि / दुस्स्पृशानि
दुस्पृशाव / दुःस्पृशाव / दुस्स्पृशाव
दुस्पृशाम / दुःस्पृशाम / दुस्स्पृशाम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्पृश्यताम् / दुःस्पृश्यताम् / दुस्स्पृश्यताम्
दुस्पृश्येताम् / दुःस्पृश्येताम् / दुस्स्पृश्येताम्
दुस्पृश्यन्ताम् / दुःस्पृश्यन्ताम् / दुस्स्पृश्यन्ताम्
मध्यम
दुस्पृश्यस्व / दुःस्पृश्यस्व / दुस्स्पृश्यस्व
दुस्पृश्येथाम् / दुःस्पृश्येथाम् / दुस्स्पृश्येथाम्
दुस्पृश्यध्वम् / दुःस्पृश्यध्वम् / दुस्स्पृश्यध्वम्
उत्तम
दुस्पृश्यै / दुःस्पृश्यै / दुस्स्पृश्यै
दुस्पृश्यावहै / दुःस्पृश्यावहै / दुस्स्पृश्यावहै
दुस्पृश्यामहै / दुःस्पृश्यामहै / दुस्स्पृश्यामहै
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः