दुस् + सृभ् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - षृभुँ हिंसार्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःसिषर्भयिषिता / दुस्सिषर्भयिषिता
दुःसिषर्भयिषितारौ / दुस्सिषर्भयिषितारौ
दुःसिषर्भयिषितारः / दुस्सिषर्भयिषितारः
मध्यम
दुःसिषर्भयिषितासि / दुस्सिषर्भयिषितासि
दुःसिषर्भयिषितास्थः / दुस्सिषर्भयिषितास्थः
दुःसिषर्भयिषितास्थ / दुस्सिषर्भयिषितास्थ
उत्तम
दुःसिषर्भयिषितास्मि / दुस्सिषर्भयिषितास्मि
दुःसिषर्भयिषितास्वः / दुस्सिषर्भयिषितास्वः
दुःसिषर्भयिषितास्मः / दुस्सिषर्भयिषितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःसिषर्भयिषिता / दुस्सिषर्भयिषिता
दुःसिषर्भयिषितारौ / दुस्सिषर्भयिषितारौ
दुःसिषर्भयिषितारः / दुस्सिषर्भयिषितारः
मध्यम
दुःसिषर्भयिषितासे / दुस्सिषर्भयिषितासे
दुःसिषर्भयिषितासाथे / दुस्सिषर्भयिषितासाथे
दुःसिषर्भयिषिताध्वे / दुस्सिषर्भयिषिताध्वे
उत्तम
दुःसिषर्भयिषिताहे / दुस्सिषर्भयिषिताहे
दुःसिषर्भयिषितास्वहे / दुस्सिषर्भयिषितास्वहे
दुःसिषर्भयिषितास्महे / दुस्सिषर्भयिषितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःसिषर्भयिषिता / दुस्सिषर्भयिषिता
दुःसिषर्भयिषितारौ / दुस्सिषर्भयिषितारौ
दुःसिषर्भयिषितारः / दुस्सिषर्भयिषितारः
मध्यम
दुःसिषर्भयिषितासे / दुस्सिषर्भयिषितासे
दुःसिषर्भयिषितासाथे / दुस्सिषर्भयिषितासाथे
दुःसिषर्भयिषिताध्वे / दुस्सिषर्भयिषिताध्वे
उत्तम
दुःसिषर्भयिषिताहे / दुस्सिषर्भयिषिताहे
दुःसिषर्भयिषितास्वहे / दुस्सिषर्भयिषितास्वहे
दुःसिषर्भयिषितास्महे / दुस्सिषर्भयिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः