दुस् + सह् धातुरूपाणि - षहँ चक्यर्थे - दिवादिः - लृट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःसहिष्यति / दुस्सहिष्यति
दुःसहिष्यतः / दुस्सहिष्यतः
दुःसहिष्यन्ति / दुस्सहिष्यन्ति
मध्यम
दुःसहिष्यसि / दुस्सहिष्यसि
दुःसहिष्यथः / दुस्सहिष्यथः
दुःसहिष्यथ / दुस्सहिष्यथ
उत्तम
दुःसहिष्यामि / दुस्सहिष्यामि
दुःसहिष्यावः / दुस्सहिष्यावः
दुःसहिष्यामः / दुस्सहिष्यामः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःसहिष्यते / दुस्सहिष्यते
दुःसहिष्येते / दुस्सहिष्येते
दुःसहिष्यन्ते / दुस्सहिष्यन्ते
मध्यम
दुःसहिष्यसे / दुस्सहिष्यसे
दुःसहिष्येथे / दुस्सहिष्येथे
दुःसहिष्यध्वे / दुस्सहिष्यध्वे
उत्तम
दुःसहिष्ये / दुस्सहिष्ये
दुःसहिष्यावहे / दुस्सहिष्यावहे
दुःसहिष्यामहे / दुस्सहिष्यामहे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः