दुस् + मन्थ् + णिच् धातुरूपाणि - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मन्थयिता
दुर्मन्थयितारौ
दुर्मन्थयितारः
मध्यम
दुर्मन्थयितासि
दुर्मन्थयितास्थः
दुर्मन्थयितास्थ
उत्तम
दुर्मन्थयितास्मि
दुर्मन्थयितास्वः
दुर्मन्थयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मन्थयिता
दुर्मन्थयितारौ
दुर्मन्थयितारः
मध्यम
दुर्मन्थयितासे
दुर्मन्थयितासाथे
दुर्मन्थयिताध्वे
उत्तम
दुर्मन्थयिताहे
दुर्मन्थयितास्वहे
दुर्मन्थयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मन्थिता / दुर्मन्थयिता
दुर्मन्थितारौ / दुर्मन्थयितारौ
दुर्मन्थितारः / दुर्मन्थयितारः
मध्यम
दुर्मन्थितासे / दुर्मन्थयितासे
दुर्मन्थितासाथे / दुर्मन्थयितासाथे
दुर्मन्थिताध्वे / दुर्मन्थयिताध्वे
उत्तम
दुर्मन्थिताहे / दुर्मन्थयिताहे
दुर्मन्थितास्वहे / दुर्मन्थयितास्वहे
दुर्मन्थितास्महे / दुर्मन्थयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः