दुस् + भृंश् + णिच् धातुरूपाणि - भृंशुँ अधःपतने - दिवादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्भृंशयिता
दुर्भृंशयितारौ
दुर्भृंशयितारः
मध्यम
दुर्भृंशयितासि
दुर्भृंशयितास्थः
दुर्भृंशयितास्थ
उत्तम
दुर्भृंशयितास्मि
दुर्भृंशयितास्वः
दुर्भृंशयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्भृंशयिता
दुर्भृंशयितारौ
दुर्भृंशयितारः
मध्यम
दुर्भृंशयितासे
दुर्भृंशयितासाथे
दुर्भृंशयिताध्वे
उत्तम
दुर्भृंशयिताहे
दुर्भृंशयितास्वहे
दुर्भृंशयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्भृंशिता / दुर्भृंशयिता
दुर्भृंशितारौ / दुर्भृंशयितारौ
दुर्भृंशितारः / दुर्भृंशयितारः
मध्यम
दुर्भृंशितासे / दुर्भृंशयितासे
दुर्भृंशितासाथे / दुर्भृंशयितासाथे
दुर्भृंशिताध्वे / दुर्भृंशयिताध्वे
उत्तम
दुर्भृंशिताहे / दुर्भृंशयिताहे
दुर्भृंशितास्वहे / दुर्भृंशयितास्वहे
दुर्भृंशितास्महे / दुर्भृंशयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः