दुस् + जु धातुरूपाणि - जु इति सौत्रो धातुः गत्यर्थः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्जोषीष्ट
दुर्जोषीयास्ताम्
दुर्जोषीरन्
मध्यम
दुर्जोषीष्ठाः
दुर्जोषीयास्थाम्
दुर्जोषीढ्वम्
उत्तम
दुर्जोषीय
दुर्जोषीवहि
दुर्जोषीमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्जाविषीष्ट / दुर्जोषीष्ट
दुर्जाविषीयास्ताम् / दुर्जोषीयास्ताम्
दुर्जाविषीरन् / दुर्जोषीरन्
मध्यम
दुर्जाविषीष्ठाः / दुर्जोषीष्ठाः
दुर्जाविषीयास्थाम् / दुर्जोषीयास्थाम्
दुर्जाविषीढ्वम् / दुर्जाविषीध्वम् / दुर्जोषीढ्वम्
उत्तम
दुर्जाविषीय / दुर्जोषीय
दुर्जाविषीवहि / दुर्जोषीवहि
दुर्जाविषीमहि / दुर्जोषीमहि
सनादि प्रत्ययाः
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
उपसर्गाः