दुर् + स्तुप् धातुरूपाणि - ष्टुपँ समुच्छ्राये - दिवादिः - लोट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तुप्यतात् / दुस्तुप्यताद् / दुःस्तुप्यतात् / दुःस्तुप्यताद् / दुस्स्तुप्यतात् / दुस्स्तुप्यताद् / दुस्तुप्यतु / दुःस्तुप्यतु / दुस्स्तुप्यतु
दुस्तुप्यताम् / दुःस्तुप्यताम् / दुस्स्तुप्यताम्
दुस्तुप्यन्तु / दुःस्तुप्यन्तु / दुस्स्तुप्यन्तु
मध्यम
दुस्तुप्यतात् / दुस्तुप्यताद् / दुःस्तुप्यतात् / दुःस्तुप्यताद् / दुस्स्तुप्यतात् / दुस्स्तुप्यताद् / दुस्तुप्य / दुःस्तुप्य / दुस्स्तुप्य
दुस्तुप्यतम् / दुःस्तुप्यतम् / दुस्स्तुप्यतम्
दुस्तुप्यत / दुःस्तुप्यत / दुस्स्तुप्यत
उत्तम
दुस्तुप्यानि / दुःस्तुप्यानि / दुस्स्तुप्यानि
दुस्तुप्याव / दुःस्तुप्याव / दुस्स्तुप्याव
दुस्तुप्याम / दुःस्तुप्याम / दुस्स्तुप्याम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तुप्यताम् / दुःस्तुप्यताम् / दुस्स्तुप्यताम्
दुस्तुप्येताम् / दुःस्तुप्येताम् / दुस्स्तुप्येताम्
दुस्तुप्यन्ताम् / दुःस्तुप्यन्ताम् / दुस्स्तुप्यन्ताम्
मध्यम
दुस्तुप्यस्व / दुःस्तुप्यस्व / दुस्स्तुप्यस्व
दुस्तुप्येथाम् / दुःस्तुप्येथाम् / दुस्स्तुप्येथाम्
दुस्तुप्यध्वम् / दुःस्तुप्यध्वम् / दुस्स्तुप्यध्वम्
उत्तम
दुस्तुप्यै / दुःस्तुप्यै / दुस्स्तुप्यै
दुस्तुप्यावहै / दुःस्तुप्यावहै / दुस्स्तुप्यावहै
दुस्तुप्यामहै / दुःस्तुप्यामहै / दुस्स्तुप्यामहै
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः