दुर् + स्तुच् धातुरूपाणि - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - विधिलिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तोचेत / दुःस्तोचेत / दुस्स्तोचेत
दुस्तोचेयाताम् / दुःस्तोचेयाताम् / दुस्स्तोचेयाताम्
दुस्तोचेरन् / दुःस्तोचेरन् / दुस्स्तोचेरन्
मध्यम
दुस्तोचेथाः / दुःस्तोचेथाः / दुस्स्तोचेथाः
दुस्तोचेयाथाम् / दुःस्तोचेयाथाम् / दुस्स्तोचेयाथाम्
दुस्तोचेध्वम् / दुःस्तोचेध्वम् / दुस्स्तोचेध्वम्
उत्तम
दुस्तोचेय / दुःस्तोचेय / दुस्स्तोचेय
दुस्तोचेवहि / दुःस्तोचेवहि / दुस्स्तोचेवहि
दुस्तोचेमहि / दुःस्तोचेमहि / दुस्स्तोचेमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तुच्येत / दुःस्तुच्येत / दुस्स्तुच्येत
दुस्तुच्येयाताम् / दुःस्तुच्येयाताम् / दुस्स्तुच्येयाताम्
दुस्तुच्येरन् / दुःस्तुच्येरन् / दुस्स्तुच्येरन्
मध्यम
दुस्तुच्येथाः / दुःस्तुच्येथाः / दुस्स्तुच्येथाः
दुस्तुच्येयाथाम् / दुःस्तुच्येयाथाम् / दुस्स्तुच्येयाथाम्
दुस्तुच्येध्वम् / दुःस्तुच्येध्वम् / दुस्स्तुच्येध्वम्
उत्तम
दुस्तुच्येय / दुःस्तुच्येय / दुस्स्तुच्येय
दुस्तुच्येवहि / दुःस्तुच्येवहि / दुस्स्तुच्येवहि
दुस्तुच्येमहि / दुःस्तुच्येमहि / दुस्स्तुच्येमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः