दुर् + सृ धातुरूपाणि - विधिलिङ् लकारः

सृ गतौ - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्धावेत् / दुर्धावेद् / दुःसरेत् / दुःसरेद् / दुस्सरेत् / दुस्सरेद्
दुर्धावेताम् / दुःसरेताम् / दुस्सरेताम्
दुर्धावेयुः / दुःसरेयुः / दुस्सरेयुः
मध्यम
दुर्धावेः / दुःसरेः / दुस्सरेः
दुर्धावेतम् / दुःसरेतम् / दुस्सरेतम्
दुर्धावेत / दुःसरेत / दुस्सरेत
उत्तम
दुर्धावेयम् / दुःसरेयम् / दुस्सरेयम्
दुर्धावेव / दुःसरेव / दुस्सरेव
दुर्धावेम / दुःसरेम / दुस्सरेम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःस्रियेत / दुस्स्रियेत
दुःस्रियेयाताम् / दुस्स्रियेयाताम्
दुःस्रियेरन् / दुस्स्रियेरन्
मध्यम
दुःस्रियेथाः / दुस्स्रियेथाः
दुःस्रियेयाथाम् / दुस्स्रियेयाथाम्
दुःस्रियेध्वम् / दुस्स्रियेध्वम्
उत्तम
दुःस्रियेय / दुस्स्रियेय
दुःस्रियेवहि / दुस्स्रियेवहि
दुःस्रियेमहि / दुस्स्रियेमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः