दुर् + श्वङ्क् + यङ् धातुरूपाणि - श्वकिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्वङ्किता / दुश्शाश्वङ्किता
दुःशाश्वङ्कितारौ / दुश्शाश्वङ्कितारौ
दुःशाश्वङ्कितारः / दुश्शाश्वङ्कितारः
मध्यम
दुःशाश्वङ्कितासे / दुश्शाश्वङ्कितासे
दुःशाश्वङ्कितासाथे / दुश्शाश्वङ्कितासाथे
दुःशाश्वङ्किताध्वे / दुश्शाश्वङ्किताध्वे
उत्तम
दुःशाश्वङ्किताहे / दुश्शाश्वङ्किताहे
दुःशाश्वङ्कितास्वहे / दुश्शाश्वङ्कितास्वहे
दुःशाश्वङ्कितास्महे / दुश्शाश्वङ्कितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशाश्वङ्किता / दुश्शाश्वङ्किता
दुःशाश्वङ्कितारौ / दुश्शाश्वङ्कितारौ
दुःशाश्वङ्कितारः / दुश्शाश्वङ्कितारः
मध्यम
दुःशाश्वङ्कितासे / दुश्शाश्वङ्कितासे
दुःशाश्वङ्कितासाथे / दुश्शाश्वङ्कितासाथे
दुःशाश्वङ्किताध्वे / दुश्शाश्वङ्किताध्वे
उत्तम
दुःशाश्वङ्किताहे / दुश्शाश्वङ्किताहे
दुःशाश्वङ्कितास्वहे / दुश्शाश्वङ्कितास्वहे
दुःशाश्वङ्कितास्महे / दुश्शाश्वङ्कितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः