दुर् + श्लिष् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - श्लिषुँ दाहे - भ्वादिः - लङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरशेश्लिषिषत् / दुरशेश्लिषिषद् / दुरशेश्लेषिषत् / दुरशेश्लेषिषद्
दुरशेश्लिषिषताम् / दुरशेश्लेषिषताम्
दुरशेश्लिषिषन् / दुरशेश्लेषिषन्
मध्यम
दुरशेश्लिषिषः / दुरशेश्लेषिषः
दुरशेश्लिषिषतम् / दुरशेश्लेषिषतम्
दुरशेश्लिषिषत / दुरशेश्लेषिषत
उत्तम
दुरशेश्लिषिषम् / दुरशेश्लेषिषम्
दुरशेश्लिषिषाव / दुरशेश्लेषिषाव
दुरशेश्लिषिषाम / दुरशेश्लेषिषाम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरशेश्लिषिष्यत / दुरशेश्लेषिष्यत
दुरशेश्लिषिष्येताम् / दुरशेश्लेषिष्येताम्
दुरशेश्लिषिष्यन्त / दुरशेश्लेषिष्यन्त
मध्यम
दुरशेश्लिषिष्यथाः / दुरशेश्लेषिष्यथाः
दुरशेश्लिषिष्येथाम् / दुरशेश्लेषिष्येथाम्
दुरशेश्लिषिष्यध्वम् / दुरशेश्लेषिष्यध्वम्
उत्तम
दुरशेश्लिषिष्ये / दुरशेश्लेषिष्ये
दुरशेश्लिषिष्यावहि / दुरशेश्लेषिष्यावहि
दुरशेश्लिषिष्यामहि / दुरशेश्लेषिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः