दुर् + शोण् + यङ्लुक् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - शोणृँ वर्णगत्योः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशोशोणयिष्यात् / दुःशोशोणयिष्याद् / दुश्शोशोणयिष्यात् / दुश्शोशोणयिष्याद्
दुःशोशोणयिष्यास्ताम् / दुश्शोशोणयिष्यास्ताम्
दुःशोशोणयिष्यासुः / दुश्शोशोणयिष्यासुः
मध्यम
दुःशोशोणयिष्याः / दुश्शोशोणयिष्याः
दुःशोशोणयिष्यास्तम् / दुश्शोशोणयिष्यास्तम्
दुःशोशोणयिष्यास्त / दुश्शोशोणयिष्यास्त
उत्तम
दुःशोशोणयिष्यासम् / दुश्शोशोणयिष्यासम्
दुःशोशोणयिष्यास्व / दुश्शोशोणयिष्यास्व
दुःशोशोणयिष्यास्म / दुश्शोशोणयिष्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशोशोणयिषिषीष्ट / दुश्शोशोणयिषिषीष्ट
दुःशोशोणयिषिषीयास्ताम् / दुश्शोशोणयिषिषीयास्ताम्
दुःशोशोणयिषिषीरन् / दुश्शोशोणयिषिषीरन्
मध्यम
दुःशोशोणयिषिषीष्ठाः / दुश्शोशोणयिषिषीष्ठाः
दुःशोशोणयिषिषीयास्थाम् / दुश्शोशोणयिषिषीयास्थाम्
दुःशोशोणयिषिषीध्वम् / दुश्शोशोणयिषिषीध्वम्
उत्तम
दुःशोशोणयिषिषीय / दुश्शोशोणयिषिषीय
दुःशोशोणयिषिषीवहि / दुश्शोशोणयिषिषीवहि
दुःशोशोणयिषिषीमहि / दुश्शोशोणयिषिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशोशोणयिषिषीष्ट / दुश्शोशोणयिषिषीष्ट
दुःशोशोणयिषिषीयास्ताम् / दुश्शोशोणयिषिषीयास्ताम्
दुःशोशोणयिषिषीरन् / दुश्शोशोणयिषिषीरन्
मध्यम
दुःशोशोणयिषिषीष्ठाः / दुश्शोशोणयिषिषीष्ठाः
दुःशोशोणयिषिषीयास्थाम् / दुश्शोशोणयिषिषीयास्थाम्
दुःशोशोणयिषिषीध्वम् / दुश्शोशोणयिषिषीध्वम्
उत्तम
दुःशोशोणयिषिषीय / दुश्शोशोणयिषिषीय
दुःशोशोणयिषिषीवहि / दुश्शोशोणयिषिषीवहि
दुःशोशोणयिषिषीमहि / दुश्शोशोणयिषिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः