दुर् + शिञ्ज् + सन् धातुरूपाणि - शिजिँ अव्यक्ते शब्दे - अदादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरशिशिञ्जिषिष्यत
दुरशिशिञ्जिषिष्येताम्
दुरशिशिञ्जिषिष्यन्त
मध्यम
दुरशिशिञ्जिषिष्यथाः
दुरशिशिञ्जिषिष्येथाम्
दुरशिशिञ्जिषिष्यध्वम्
उत्तम
दुरशिशिञ्जिषिष्ये
दुरशिशिञ्जिषिष्यावहि
दुरशिशिञ्जिषिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरशिशिञ्जिषिष्यत
दुरशिशिञ्जिषिष्येताम्
दुरशिशिञ्जिषिष्यन्त
मध्यम
दुरशिशिञ्जिषिष्यथाः
दुरशिशिञ्जिषिष्येथाम्
दुरशिशिञ्जिषिष्यध्वम्
उत्तम
दुरशिशिञ्जिषिष्ये
दुरशिशिञ्जिषिष्यावहि
दुरशिशिञ्जिषिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः