दुर् + वह् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - लुट् लकारः

वहँ प्रापणे - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्विवक्षयिता
दुर्विवक्षयितारौ
दुर्विवक्षयितारः
मध्यम
दुर्विवक्षयितासि
दुर्विवक्षयितास्थः
दुर्विवक्षयितास्थ
उत्तम
दुर्विवक्षयितास्मि
दुर्विवक्षयितास्वः
दुर्विवक्षयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्विवक्षयिता
दुर्विवक्षयितारौ
दुर्विवक्षयितारः
मध्यम
दुर्विवक्षयितासे
दुर्विवक्षयितासाथे
दुर्विवक्षयिताध्वे
उत्तम
दुर्विवक्षयिताहे
दुर्विवक्षयितास्वहे
दुर्विवक्षयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्विवक्षिता / दुर्विवक्षयिता
दुर्विवक्षितारौ / दुर्विवक्षयितारौ
दुर्विवक्षितारः / दुर्विवक्षयितारः
मध्यम
दुर्विवक्षितासे / दुर्विवक्षयितासे
दुर्विवक्षितासाथे / दुर्विवक्षयितासाथे
दुर्विवक्षिताध्वे / दुर्विवक्षयिताध्वे
उत्तम
दुर्विवक्षिताहे / दुर्विवक्षयिताहे
दुर्विवक्षितास्वहे / दुर्विवक्षयितास्वहे
दुर्विवक्षितास्महे / दुर्विवक्षयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः