दुर् + रख् + णिच् धातुरूपाणि - रखँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरराखयिष्यत् / दुरराखयिष्यद्
दुरराखयिष्यताम्
दुरराखयिष्यन्
मध्यम
दुरराखयिष्यः
दुरराखयिष्यतम्
दुरराखयिष्यत
उत्तम
दुरराखयिष्यम्
दुरराखयिष्याव
दुरराखयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरराखयिष्यत
दुरराखयिष्येताम्
दुरराखयिष्यन्त
मध्यम
दुरराखयिष्यथाः
दुरराखयिष्येथाम्
दुरराखयिष्यध्वम्
उत्तम
दुरराखयिष्ये
दुरराखयिष्यावहि
दुरराखयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरराखिष्यत / दुरराखयिष्यत
दुरराखिष्येताम् / दुरराखयिष्येताम्
दुरराखिष्यन्त / दुरराखयिष्यन्त
मध्यम
दुरराखिष्यथाः / दुरराखयिष्यथाः
दुरराखिष्येथाम् / दुरराखयिष्येथाम्
दुरराखिष्यध्वम् / दुरराखयिष्यध्वम्
उत्तम
दुरराखिष्ये / दुरराखयिष्ये
दुरराखिष्यावहि / दुरराखयिष्यावहि
दुरराखिष्यामहि / दुरराखयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः