दुर् + त्रिङ्ख् + यङ् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिता
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितारौ
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितारः
मध्यम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितासि
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्थः
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्थ
उत्तम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्मि
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्वः
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिता
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितारौ
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितारः
मध्यम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितासे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितासाथे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिताध्वे
उत्तम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिताहे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्वहे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषिता / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिता
दुस्तेत्रिङ्ख्येषितारौ / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितारौ
दुस्तेत्रिङ्ख्येषितारः / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितारः
मध्यम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषितासे / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितासे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषितासाथे / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितासाथे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषिताध्वे / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिताध्वे
उत्तम
दुस्तेत्रिङ्ख्येषिताहे / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयिताहे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषितास्वहे / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्वहे
दुस्तेत्रिङ्ख्येषितास्महे / दुस्तेत्रिङ्ख्येषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः