दुःखी + अस् + णिच् धातुरूपाणि - लुट् लकारः

असँ भुवि - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःखीभावयिता
दुःखीभावयितारौ
दुःखीभावयितारः
मध्यम
दुःखीभावयितासि
दुःखीभावयितास्थः
दुःखीभावयितास्थ
उत्तम
दुःखीभावयितास्मि
दुःखीभावयितास्वः
दुःखीभावयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःखीभावयिता
दुःखीभावयितारौ
दुःखीभावयितारः
मध्यम
दुःखीभावयितासे
दुःखीभावयितासाथे
दुःखीभावयिताध्वे
उत्तम
दुःखीभावयिताहे
दुःखीभावयितास्वहे
दुःखीभावयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःखीभाविता / दुःखीभावयिता
दुःखीभावितारौ / दुःखीभावयितारौ
दुःखीभावितारः / दुःखीभावयितारः
मध्यम
दुःखीभावितासे / दुःखीभावयितासे
दुःखीभावितासाथे / दुःखीभावयितासाथे
दुःखीभाविताध्वे / दुःखीभावयिताध्वे
उत्तम
दुःखीभाविताहे / दुःखीभावयिताहे
दुःखीभावितास्वहे / दुःखीभावयितास्वहे
दुःखीभावितास्महे / दुःखीभावयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः


गतयः