टिक् + सन् धातुरूपाणि - टिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अटिटिकिषिष्यत / अटिटेकिषिष्यत
अटिटिकिषिष्येताम् / अटिटेकिषिष्येताम्
अटिटिकिषिष्यन्त / अटिटेकिषिष्यन्त
मध्यम
अटिटिकिषिष्यथाः / अटिटेकिषिष्यथाः
अटिटिकिषिष्येथाम् / अटिटेकिषिष्येथाम्
अटिटिकिषिष्यध्वम् / अटिटेकिषिष्यध्वम्
उत्तम
अटिटिकिषिष्ये / अटिटेकिषिष्ये
अटिटिकिषिष्यावहि / अटिटेकिषिष्यावहि
अटिटिकिषिष्यामहि / अटिटेकिषिष्यामहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अटिटिकिषिष्यत / अटिटेकिषिष्यत
अटिटिकिषिष्येताम् / अटिटेकिषिष्येताम्
अटिटिकिषिष्यन्त / अटिटेकिषिष्यन्त
मध्यम
अटिटिकिषिष्यथाः / अटिटेकिषिष्यथाः
अटिटिकिषिष्येथाम् / अटिटेकिषिष्येथाम्
अटिटिकिषिष्यध्वम् / अटिटेकिषिष्यध्वम्
उत्तम
अटिटिकिषिष्ये / अटिटेकिषिष्ये
अटिटिकिषिष्यावहि / अटिटेकिषिष्यावहि
अटिटिकिषिष्यामहि / अटिटेकिषिष्यामहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः