उप + स्तुच् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - लङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपातोष्टुचिषत् / उपातोष्टुचिषद् / उपातोष्टोचिषत् / उपातोष्टोचिषद्
उपातोष्टुचिषताम् / उपातोष्टोचिषताम्
उपातोष्टुचिषन् / उपातोष्टोचिषन्
मध्यम
उपातोष्टुचिषः / उपातोष्टोचिषः
उपातोष्टुचिषतम् / उपातोष्टोचिषतम्
उपातोष्टुचिषत / उपातोष्टोचिषत
उत्तम
उपातोष्टुचिषम् / उपातोष्टोचिषम्
उपातोष्टुचिषाव / उपातोष्टोचिषाव
उपातोष्टुचिषाम / उपातोष्टोचिषाम
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपातोष्टुचिष्यत / उपातोष्टोचिष्यत
उपातोष्टुचिष्येताम् / उपातोष्टोचिष्येताम्
उपातोष्टुचिष्यन्त / उपातोष्टोचिष्यन्त
मध्यम
उपातोष्टुचिष्यथाः / उपातोष्टोचिष्यथाः
उपातोष्टुचिष्येथाम् / उपातोष्टोचिष्येथाम्
उपातोष्टुचिष्यध्वम् / उपातोष्टोचिष्यध्वम्
उत्तम
उपातोष्टुचिष्ये / उपातोष्टोचिष्ये
उपातोष्टुचिष्यावहि / उपातोष्टोचिष्यावहि
उपातोष्टुचिष्यामहि / उपातोष्टोचिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः