उप + बृंह् + णिच् + सन् धातुरूपाणि - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - लुट् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपबिबृंहयिषिता
उपबिबृंहयिषितारौ
उपबिबृंहयिषितारः
मध्यम
उपबिबृंहयिषितासि
उपबिबृंहयिषितास्थः
उपबिबृंहयिषितास्थ
उत्तम
उपबिबृंहयिषितास्मि
उपबिबृंहयिषितास्वः
उपबिबृंहयिषितास्मः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपबिबृंहयिषिता
उपबिबृंहयिषितारौ
उपबिबृंहयिषितारः
मध्यम
उपबिबृंहयिषितासे
उपबिबृंहयिषितासाथे
उपबिबृंहयिषिताध्वे
उत्तम
उपबिबृंहयिषिताहे
उपबिबृंहयिषितास्वहे
उपबिबृंहयिषितास्महे
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपबिबृंहयिषिता
उपबिबृंहयिषितारौ
उपबिबृंहयिषितारः
मध्यम
उपबिबृंहयिषितासे
उपबिबृंहयिषितासाथे
उपबिबृंहयिषिताध्वे
उत्तम
उपबिबृंहयिषिताहे
उपबिबृंहयिषितास्वहे
उपबिबृंहयिषितास्महे
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः