उप + तिक् + यङ्लुक् + णिच् धातुरूपाणि - तिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपातेतेकयिष्यत् / उपातेतेकयिष्यद्
उपातेतेकयिष्यताम्
उपातेतेकयिष्यन्
मध्यम
उपातेतेकयिष्यः
उपातेतेकयिष्यतम्
उपातेतेकयिष्यत
उत्तम
उपातेतेकयिष्यम्
उपातेतेकयिष्याव
उपातेतेकयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपातेतेकयिष्यत
उपातेतेकयिष्येताम्
उपातेतेकयिष्यन्त
मध्यम
उपातेतेकयिष्यथाः
उपातेतेकयिष्येथाम्
उपातेतेकयिष्यध्वम्
उत्तम
उपातेतेकयिष्ये
उपातेतेकयिष्यावहि
उपातेतेकयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपातेतेकिष्यत / उपातेतेकयिष्यत
उपातेतेकिष्येताम् / उपातेतेकयिष्येताम्
उपातेतेकिष्यन्त / उपातेतेकयिष्यन्त
मध्यम
उपातेतेकिष्यथाः / उपातेतेकयिष्यथाः
उपातेतेकिष्येथाम् / उपातेतेकयिष्येथाम्
उपातेतेकिष्यध्वम् / उपातेतेकयिष्यध्वम्
उत्तम
उपातेतेकिष्ये / उपातेतेकयिष्ये
उपातेतेकिष्यावहि / उपातेतेकयिष्यावहि
उपातेतेकिष्यामहि / उपातेतेकयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः