उप + आङ् + चक्ष् + सन् धातुरूपाणि - चक्षिँङ् व्यक्तायां वाचि अयं दर्शनेऽपि - अदादिः - लृङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपा आचिख्यासिष्यत / उपा आचिक्शासिष्यत
उपा आचिख्यासिष्येताम् / उपा आचिक्शासिष्येताम्
उपा आचिख्यासिष्यन्त / उपा आचिक्शासिष्यन्त
मध्यम
उपा आचिख्यासिष्यथाः / उपा आचिक्शासिष्यथाः
उपा आचिख्यासिष्येथाम् / उपा आचिक्शासिष्येथाम्
उपा आचिख्यासिष्यध्वम् / उपा आचिक्शासिष्यध्वम्
उत्तम
उपा आचिख्यासिष्ये / उपा आचिक्शासिष्ये
उपा आचिख्यासिष्यावहि / उपा आचिक्शासिष्यावहि
उपा आचिख्यासिष्यामहि / उपा आचिक्शासिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उपा आचिख्यासिष्यत / उपा आचिक्शासिष्यत
उपा आचिख्यासिष्येताम् / उपा आचिक्शासिष्येताम्
उपा आचिख्यासिष्यन्त / उपा आचिक्शासिष्यन्त
मध्यम
उपा आचिख्यासिष्यथाः / उपा आचिक्शासिष्यथाः
उपा आचिख्यासिष्येथाम् / उपा आचिक्शासिष्येथाम्
उपा आचिख्यासिष्यध्वम् / उपा आचिक्शासिष्यध्वम्
उत्तम
उपा आचिख्यासिष्ये / उपा आचिक्शासिष्ये
उपा आचिख्यासिष्यावहि / उपा आचिक्शासिष्यावहि
उपा आचिख्यासिष्यामहि / उपा आचिक्शासिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः