उत् + नाथ् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उन्नानाथिषिता / उद्नानाथिषिता
उन्नानाथिषितारौ / उद्नानाथिषितारौ
उन्नानाथिषितारः / उद्नानाथिषितारः
मध्यम
उन्नानाथिषितासि / उद्नानाथिषितासि
उन्नानाथिषितास्थः / उद्नानाथिषितास्थः
उन्नानाथिषितास्थ / उद्नानाथिषितास्थ
उत्तम
उन्नानाथिषितास्मि / उद्नानाथिषितास्मि
उन्नानाथिषितास्वः / उद्नानाथिषितास्वः
उन्नानाथिषितास्मः / उद्नानाथिषितास्मः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
उन्नानाथिषिता / उद्नानाथिषिता
उन्नानाथिषितारौ / उद्नानाथिषितारौ
उन्नानाथिषितारः / उद्नानाथिषितारः
मध्यम
उन्नानाथिषितासे / उद्नानाथिषितासे
उन्नानाथिषितासाथे / उद्नानाथिषितासाथे
उन्नानाथिषिताध्वे / उद्नानाथिषिताध्वे
उत्तम
उन्नानाथिषिताहे / उद्नानाथिषिताहे
उन्नानाथिषितास्वहे / उद्नानाथिषितास्वहे
उन्नानाथिषितास्महे / उद्नानाथिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः