आङ् + चि + णिच् + सन् धातुरूपाणि - चि भाषार्थः च - चुरादिः - लुट् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आचिचापयिषिता / आचिचाययिषिता
आचिचापयिषितारौ / आचिचाययिषितारौ
आचिचापयिषितारः / आचिचाययिषितारः
मध्यम
आचिचापयिषितासि / आचिचाययिषितासि
आचिचापयिषितास्थः / आचिचाययिषितास्थः
आचिचापयिषितास्थ / आचिचाययिषितास्थ
उत्तम
आचिचापयिषितास्मि / आचिचाययिषितास्मि
आचिचापयिषितास्वः / आचिचाययिषितास्वः
आचिचापयिषितास्मः / आचिचाययिषितास्मः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आचिचापयिषिता / आचिचाययिषिता
आचिचापयिषितारौ / आचिचाययिषितारौ
आचिचापयिषितारः / आचिचाययिषितारः
मध्यम
आचिचापयिषितासे / आचिचाययिषितासे
आचिचापयिषितासाथे / आचिचाययिषितासाथे
आचिचापयिषिताध्वे / आचिचाययिषिताध्वे
उत्तम
आचिचापयिषिताहे / आचिचाययिषिताहे
आचिचापयिषितास्वहे / आचिचाययिषितास्वहे
आचिचापयिषितास्महे / आचिचाययिषितास्महे
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आचिचापयिषिता / आचिचाययिषिता
आचिचापयिषितारौ / आचिचाययिषितारौ
आचिचापयिषितारः / आचिचाययिषितारः
मध्यम
आचिचापयिषितासे / आचिचाययिषितासे
आचिचापयिषितासाथे / आचिचाययिषितासाथे
आचिचापयिषिताध्वे / आचिचाययिषिताध्वे
उत्तम
आचिचापयिषिताहे / आचिचाययिषिताहे
आचिचापयिषितास्वहे / आचिचाययिषितास्वहे
आचिचापयिषितास्महे / आचिचाययिषितास्महे
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः