अव + कुंश् + णिच् धातुरूपाणि - कुंशँ संश्लेषणे श्लेषणे इत्यपरे - दिवादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवकुंशयिता
अवकुंशयितारौ
अवकुंशयितारः
मध्यम
अवकुंशयितासि
अवकुंशयितास्थः
अवकुंशयितास्थ
उत्तम
अवकुंशयितास्मि
अवकुंशयितास्वः
अवकुंशयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवकुंशयिता
अवकुंशयितारौ
अवकुंशयितारः
मध्यम
अवकुंशयितासे
अवकुंशयितासाथे
अवकुंशयिताध्वे
उत्तम
अवकुंशयिताहे
अवकुंशयितास्वहे
अवकुंशयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवकुंशिता / अवकुंशयिता
अवकुंशितारौ / अवकुंशयितारौ
अवकुंशितारः / अवकुंशयितारः
मध्यम
अवकुंशितासे / अवकुंशयितासे
अवकुंशितासाथे / अवकुंशयितासाथे
अवकुंशिताध्वे / अवकुंशयिताध्वे
उत्तम
अवकुंशिताहे / अवकुंशयिताहे
अवकुंशितास्वहे / अवकुंशयितास्वहे
अवकुंशितास्महे / अवकुंशयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः