अभि + मन्थ् + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिमामन्थयिषयिता
अभिमामन्थयिषयितारौ
अभिमामन्थयिषयितारः
मध्यम
अभिमामन्थयिषयितासि
अभिमामन्थयिषयितास्थः
अभिमामन्थयिषयितास्थ
उत्तम
अभिमामन्थयिषयितास्मि
अभिमामन्थयिषयितास्वः
अभिमामन्थयिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिमामन्थयिषयिता
अभिमामन्थयिषयितारौ
अभिमामन्थयिषयितारः
मध्यम
अभिमामन्थयिषयितासे
अभिमामन्थयिषयितासाथे
अभिमामन्थयिषयिताध्वे
उत्तम
अभिमामन्थयिषयिताहे
अभिमामन्थयिषयितास्वहे
अभिमामन्थयिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिमामन्थयिषिता / अभिमामन्थयिषयिता
अभिमामन्थयिषितारौ / अभिमामन्थयिषयितारौ
अभिमामन्थयिषितारः / अभिमामन्थयिषयितारः
मध्यम
अभिमामन्थयिषितासे / अभिमामन्थयिषयितासे
अभिमामन्थयिषितासाथे / अभिमामन्थयिषयितासाथे
अभिमामन्थयिषिताध्वे / अभिमामन्थयिषयिताध्वे
उत्तम
अभिमामन्थयिषिताहे / अभिमामन्थयिषयिताहे
अभिमामन्थयिषितास्वहे / अभिमामन्थयिषयितास्वहे
अभिमामन्थयिषितास्महे / अभिमामन्थयिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः