अभि + प्र + वृत् + णिच् धातुरूपाणि - लृङ् लकारः

वृतुँ वर्तने - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिप्रावर्तयिष्यत् / अभिप्रावर्तयिष्यद्
अभिप्रावर्तयिष्यताम्
अभिप्रावर्तयिष्यन्
मध्यम
अभिप्रावर्तयिष्यः
अभिप्रावर्तयिष्यतम्
अभिप्रावर्तयिष्यत
उत्तम
अभिप्रावर्तयिष्यम्
अभिप्रावर्तयिष्याव
अभिप्रावर्तयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिप्रावर्तयिष्यत
अभिप्रावर्तयिष्येताम्
अभिप्रावर्तयिष्यन्त
मध्यम
अभिप्रावर्तयिष्यथाः
अभिप्रावर्तयिष्येथाम्
अभिप्रावर्तयिष्यध्वम्
उत्तम
अभिप्रावर्तयिष्ये
अभिप्रावर्तयिष्यावहि
अभिप्रावर्तयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिप्रावर्तिष्यत / अभिप्रावर्तयिष्यत
अभिप्रावर्तिष्येताम् / अभिप्रावर्तयिष्येताम्
अभिप्रावर्तिष्यन्त / अभिप्रावर्तयिष्यन्त
मध्यम
अभिप्रावर्तिष्यथाः / अभिप्रावर्तयिष्यथाः
अभिप्रावर्तिष्येथाम् / अभिप्रावर्तयिष्येथाम्
अभिप्रावर्तिष्यध्वम् / अभिप्रावर्तयिष्यध्वम्
उत्तम
अभिप्रावर्तिष्ये / अभिप्रावर्तयिष्ये
अभिप्रावर्तिष्यावहि / अभिप्रावर्तयिष्यावहि
अभिप्रावर्तिष्यामहि / अभिप्रावर्तयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः