अभि + पू + यङ्लुक् धातुरूपाणि - पूङ् पवने - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिपोपविता
अभिपोपवितारौ
अभिपोपवितारः
मध्यम
अभिपोपवितासि
अभिपोपवितास्थः
अभिपोपवितास्थ
उत्तम
अभिपोपवितास्मि
अभिपोपवितास्वः
अभिपोपवितास्मः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभिपोपाविता / अभिपोपविता
अभिपोपावितारौ / अभिपोपवितारौ
अभिपोपावितारः / अभिपोपवितारः
मध्यम
अभिपोपावितासे / अभिपोपवितासे
अभिपोपावितासाथे / अभिपोपवितासाथे
अभिपोपाविताध्वे / अभिपोपविताध्वे
उत्तम
अभिपोपाविताहे / अभिपोपविताहे
अभिपोपावितास्वहे / अभिपोपवितास्वहे
अभिपोपावितास्महे / अभिपोपवितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः