अभि + अनु + शास् + णिच् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

शासुँ अनुशिष्टौ - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभ्यनुशास्यात् / अभ्यनुशास्याद्
अभ्यनुशास्यास्ताम्
अभ्यनुशास्यासुः
मध्यम
अभ्यनुशास्याः
अभ्यनुशास्यास्तम्
अभ्यनुशास्यास्त
उत्तम
अभ्यनुशास्यासम्
अभ्यनुशास्यास्व
अभ्यनुशास्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभ्यनुशासयिषीष्ट
अभ्यनुशासयिषीयास्ताम्
अभ्यनुशासयिषीरन्
मध्यम
अभ्यनुशासयिषीष्ठाः
अभ्यनुशासयिषीयास्थाम्
अभ्यनुशासयिषीढ्वम् / अभ्यनुशासयिषीध्वम्
उत्तम
अभ्यनुशासयिषीय
अभ्यनुशासयिषीवहि
अभ्यनुशासयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अभ्यनुशासिषीष्ट / अभ्यनुशासयिषीष्ट
अभ्यनुशासिषीयास्ताम् / अभ्यनुशासयिषीयास्ताम्
अभ्यनुशासिषीरन् / अभ्यनुशासयिषीरन्
मध्यम
अभ्यनुशासिषीष्ठाः / अभ्यनुशासयिषीष्ठाः
अभ्यनुशासिषीयास्थाम् / अभ्यनुशासयिषीयास्थाम्
अभ्यनुशासिषीध्वम् / अभ्यनुशासयिषीढ्वम् / अभ्यनुशासयिषीध्वम्
उत्तम
अभ्यनुशासिषीय / अभ्यनुशासयिषीय
अभ्यनुशासिषीवहि / अभ्यनुशासयिषीवहि
अभ्यनुशासिषीमहि / अभ्यनुशासयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः