अपि + श्लङ्क् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अपिशिश्लङ्किषयिता
अपिशिश्लङ्किषयितारौ
अपिशिश्लङ्किषयितारः
मध्यम
अपिशिश्लङ्किषयितासि
अपिशिश्लङ्किषयितास्थः
अपिशिश्लङ्किषयितास्थ
उत्तम
अपिशिश्लङ्किषयितास्मि
अपिशिश्लङ्किषयितास्वः
अपिशिश्लङ्किषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अपिशिश्लङ्किषयिता
अपिशिश्लङ्किषयितारौ
अपिशिश्लङ्किषयितारः
मध्यम
अपिशिश्लङ्किषयितासे
अपिशिश्लङ्किषयितासाथे
अपिशिश्लङ्किषयिताध्वे
उत्तम
अपिशिश्लङ्किषयिताहे
अपिशिश्लङ्किषयितास्वहे
अपिशिश्लङ्किषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अपिशिश्लङ्किषिता / अपिशिश्लङ्किषयिता
अपिशिश्लङ्किषितारौ / अपिशिश्लङ्किषयितारौ
अपिशिश्लङ्किषितारः / अपिशिश्लङ्किषयितारः
मध्यम
अपिशिश्लङ्किषितासे / अपिशिश्लङ्किषयितासे
अपिशिश्लङ्किषितासाथे / अपिशिश्लङ्किषयितासाथे
अपिशिश्लङ्किषिताध्वे / अपिशिश्लङ्किषयिताध्वे
उत्तम
अपिशिश्लङ्किषिताहे / अपिशिश्लङ्किषयिताहे
अपिशिश्लङ्किषितास्वहे / अपिशिश्लङ्किषयितास्वहे
अपिशिश्लङ्किषितास्महे / अपिशिश्लङ्किषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः