अपि + मिश् + णिच् धातुरूपाणि - मिशँ शब्दे - भ्वादिः - लुङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अप्यमीमिशत् / अप्यमीमिशद्
अप्यमीमिशताम्
अप्यमीमिशन्
मध्यम
अप्यमीमिशः
अप्यमीमिशतम्
अप्यमीमिशत
उत्तम
अप्यमीमिशम्
अप्यमीमिशाव
अप्यमीमिशाम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अप्यमीमिशत
अप्यमीमिशेताम्
अप्यमीमिशन्त
मध्यम
अप्यमीमिशथाः
अप्यमीमिशेथाम्
अप्यमीमिशध्वम्
उत्तम
अप्यमीमिशे
अप्यमीमिशावहि
अप्यमीमिशामहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अप्यमेशि
अप्यमेशिषाताम् / अप्यमेशयिषाताम्
अप्यमेशिषत / अप्यमेशयिषत
मध्यम
अप्यमेशिष्ठाः / अप्यमेशयिष्ठाः
अप्यमेशिषाथाम् / अप्यमेशयिषाथाम्
अप्यमेशिढ्वम् / अप्यमेशयिढ्वम् / अप्यमेशयिध्वम्
उत्तम
अप्यमेशिषि / अप्यमेशयिषि
अप्यमेशिष्वहि / अप्यमेशयिष्वहि
अप्यमेशिष्महि / अप्यमेशयिष्महि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः