अनु + स्वृ धातुरूपाणि - स्वृ शब्दोपतापयोः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुस्वर्यात् / अनुस्वर्याद्
अनुस्वर्यास्ताम्
अनुस्वर्यासुः
मध्यम
अनुस्वर्याः
अनुस्वर्यास्तम्
अनुस्वर्यास्त
उत्तम
अनुस्वर्यासम्
अनुस्वर्यास्व
अनुस्वर्यास्म
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुस्वारिषीष्ट / अनुस्वरिषीष्ट / अनुस्वृषीष्ट
अनुस्वारिषीयास्ताम् / अनुस्वरिषीयास्ताम् / अनुस्वृषीयास्ताम्
अनुस्वारिषीरन् / अनुस्वरिषीरन् / अनुस्वृषीरन्
मध्यम
अनुस्वारिषीष्ठाः / अनुस्वरिषीष्ठाः / अनुस्वृषीष्ठाः
अनुस्वारिषीयास्थाम् / अनुस्वरिषीयास्थाम् / अनुस्वृषीयास्थाम्
अनुस्वारिषीढ्वम् / अनुस्वारिषीध्वम् / अनुस्वरिषीढ्वम् / अनुस्वरिषीध्वम् / अनुस्वृषीढ्वम्
उत्तम
अनुस्वारिषीय / अनुस्वरिषीय / अनुस्वृषीय
अनुस्वारिषीवहि / अनुस्वरिषीवहि / अनुस्वृषीवहि
अनुस्वारिषीमहि / अनुस्वरिषीमहि / अनुस्वृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः