अनु + स्मृ धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

स्मृ चिन्तायाम् - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुस्मर्यात् / अनुस्मर्याद्
अनुस्मर्यास्ताम्
अनुस्मर्यासुः
मध्यम
अनुस्मर्याः
अनुस्मर्यास्तम्
अनुस्मर्यास्त
उत्तम
अनुस्मर्यासम्
अनुस्मर्यास्व
अनुस्मर्यास्म
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुस्मारिषीष्ट / अनुस्मरिषीष्ट / अनुस्मृषीष्ट
अनुस्मारिषीयास्ताम् / अनुस्मरिषीयास्ताम् / अनुस्मृषीयास्ताम्
अनुस्मारिषीरन् / अनुस्मरिषीरन् / अनुस्मृषीरन्
मध्यम
अनुस्मारिषीष्ठाः / अनुस्मरिषीष्ठाः / अनुस्मृषीष्ठाः
अनुस्मारिषीयास्थाम् / अनुस्मरिषीयास्थाम् / अनुस्मृषीयास्थाम्
अनुस्मारिषीढ्वम् / अनुस्मारिषीध्वम् / अनुस्मरिषीढ्वम् / अनुस्मरिषीध्वम् / अनुस्मृषीढ्वम्
उत्तम
अनुस्मारिषीय / अनुस्मरिषीय / अनुस्मृषीय
अनुस्मारिषीवहि / अनुस्मरिषीवहि / अनुस्मृषीवहि
अनुस्मारिषीमहि / अनुस्मरिषीमहि / अनुस्मृषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः