अनु + सृम्भ् + यङ्लुक् + सन् धातुरूपाणि - षृम्भुँ हिंसार्थौ - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुसरीषृम्भिषिता
अनुसरीषृम्भिषितारौ
अनुसरीषृम्भिषितारः
मध्यम
अनुसरीषृम्भिषितासि
अनुसरीषृम्भिषितास्थः
अनुसरीषृम्भिषितास्थ
उत्तम
अनुसरीषृम्भिषितास्मि
अनुसरीषृम्भिषितास्वः
अनुसरीषृम्भिषितास्मः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुसरीषृम्भिषिता
अनुसरीषृम्भिषितारौ
अनुसरीषृम्भिषितारः
मध्यम
अनुसरीषृम्भिषितासे
अनुसरीषृम्भिषितासाथे
अनुसरीषृम्भिषिताध्वे
उत्तम
अनुसरीषृम्भिषिताहे
अनुसरीषृम्भिषितास्वहे
अनुसरीषृम्भिषितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः