अनु + शिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुशेशिङ्खिषयिता
अनुशेशिङ्खिषयितारौ
अनुशेशिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुशेशिङ्खिषयितासि
अनुशेशिङ्खिषयितास्थः
अनुशेशिङ्खिषयितास्थ
उत्तम
अनुशेशिङ्खिषयितास्मि
अनुशेशिङ्खिषयितास्वः
अनुशेशिङ्खिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुशेशिङ्खिषयिता
अनुशेशिङ्खिषयितारौ
अनुशेशिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुशेशिङ्खिषयितासे
अनुशेशिङ्खिषयितासाथे
अनुशेशिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
अनुशेशिङ्खिषयिताहे
अनुशेशिङ्खिषयितास्वहे
अनुशेशिङ्खिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुशेशिङ्खिषिता / अनुशेशिङ्खिषयिता
अनुशेशिङ्खिषितारौ / अनुशेशिङ्खिषयितारौ
अनुशेशिङ्खिषितारः / अनुशेशिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुशेशिङ्खिषितासे / अनुशेशिङ्खिषयितासे
अनुशेशिङ्खिषितासाथे / अनुशेशिङ्खिषयितासाथे
अनुशेशिङ्खिषिताध्वे / अनुशेशिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
अनुशेशिङ्खिषिताहे / अनुशेशिङ्खिषयिताहे
अनुशेशिङ्खिषितास्वहे / अनुशेशिङ्खिषयितास्वहे
अनुशेशिङ्खिषितास्महे / अनुशेशिङ्खिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः